Ураҙа тотоуҙы еңелләштереү буйынса ҡайһы бер кәңәштәр

4.Ураҙа тотҡанда мөһим нәмә – үҙ-үҙеңде көйләү. Үҙеңде йәлләп: “Ҡасан ғына ашаным, ҡасан эсергә була инде...” – тип уйлаһаң, ураҙа ауыр үтәсәк. Әгәр үҙеңде дәртләндереп: “Был ғына нимә, ҡайһы бер кешеләр дауаланам тип бер нисә тәүлек ашамай, мин дә түҙә алам”, – тиһәң, көн үткәне һиҙелмәй ҙә ҡалыр.

5. Ураҙаны ҡыйынлаштырған тағы бер насар ғәҙәт – ифтар ваҡытын көтөп ултырыу. Киреһенсә: “Ураҙа бөтөүгә шунса ваҡыт ҡалды, ошоно эшләп өлгөрһәм ине”, – тип, ең һыҙғанып берәй эшкә тотонорға кәрәк. Ваҡыт үткәнен һиҙмәй ҙә ҡалырһың.

6. Ураҙаны тәнде сыныҡтырыу тип тә ҡарарға кәрәк. Ашауҙан тыйылыу үҙе бер ҡөҙрәт. Тәүҙә ҡыйын кеүек тойолһа ла, аҙаҡ еңеллек килә. Тора-бара сәхәрҙә бер финик һәм бер стакан һыу менән сикләнеп булыуын аңларһығыҙ. Тәндең мөмкинлектәре ҙур. Ураҙа шуны күрһәтә.

7. Әгәр ураҙа ваҡытында көн бик эҫе торһа, ауыр эште иң эҫе мәлгә тура килтермәгеҙ – йә иртәнге һыуығыраҡ ваҡытта, йә ҡояш баш осонан үтеп байыу яғына киткәс эшләгеҙ.

8. Ураҙа ваҡытында һыуһынды баҫтырыуҙың еңел бер ысулы – һыу ҡойоноп алыу., тамаҡты һыу менән“ сайҡатыу. Һыуҙы йотмаҫҡа кәрәк. Ғөмүмән, Аллаһ, кеше күтәрә алмаҫлыҡ эш ҡушмаҫмын, тигән. Тәүҙә башҡара алмаҫлыҡ һымаҡ күренһә лә, Ураҙа тотоуға бер нисә көндән өйрәнеп китәһең, тәнгә сихәт, күңелгә рәхәтлек, йәнгә Аллаһ ризалығын аласаҡһың, Ин Шәә Аллаһ.